گزیده ای از محتوای رمان :

-از ماشین پیاده شد و در را با تمام قدرتش به هم کوبید، زیر شر شر باران درست لبه ی پرتگاه ایستاد.!

-کوبش نا منظم قلبم را درست جایی نزدیک به حلقم احساس می کردم.!

-دست لرزانم دستگیره ی در را فشرد، پیاده شدم.!!

-باران بی امان سر تا پایم را شست.!

-پشت سرش ایستادم، پشت سر کوهی از صلابت و غرور، پشت سر کسی که با تمام تنفر ...!؟

-هنوز دلم برای او ضعف می رفت.!

-یک آتشفشان آماده ی فوران بود، عضلات فکش منقبض می شد و با انگشتان بلند و کشیده، بازویش را می فشرد.!

-این یعنی آماده ی حمله!!

-می ترسیدم، از عصبانیت این تندیس زیبا می ترسیدم!؟

-هنوز دلیل این دزدیده شدن بی رحمانه را نمی دانستم، می خواست توضیح بدهد؟!

-اصلا چیزی برای توضیح دادن وجود داشت؟!

-بالاخره طلسم سکوت را با صدای گرفته اش شکست.

-آره درسته! هر چی که راجع به من شنیدی درسته!؟

-نه خدایا نه! کاش خواب باشم ... خدایا بیدارم کن ... خدایا خواهش می کنم نگذار ادامه دهد،

-اجازه نده همین کور سوی امید هم نابود شود.!